1 Cor 12.16
Posted: December 4th, 2011, 11:42 pm
1 Cor 12.16: καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς· ὅτι οὐκ εἰμὶ ὀφθαλμός, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος;
I'm having difficulty understanding the phrase οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος. Does anyone have any leads on this phrase? The double negative makes it harder for English oriented students to understand the phrase.
Here are some attestations of the phrase ου παρα τουτο ου-
Novum Testamentum, Epistula Pauli ad Corinthios i
Chapter 12, section 15, line 3
ἐὰν εἴπῃ ὁ πούς,
Ὅτι οὐκ εἰμὶ χείρ, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος, οὐ παρὰ
τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος·
καὶ ἐὰν εἴπῃ
τὸ οὖς, Ὅτι οὐκ εἰμὶ ὀφθαλμός, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος,
οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος·
εἰ ὅλον
τὸ σῶμα ὀφθαλμός, ποῦ ἡ ἀκοή;
Go to Context
Apollonius Dyscolus Gramm., De adverbiis
Part 2, volumëfascicle 1,1, page 131, line 10
οὐ γὰρ ἔστιν ὅστις ὀλίγον διστάσειεν,
ὅτι τὸ λείπει ῥῆμά ἐστι· καὶ οὐ παρὰ τοῦτο οὐχὶ ῥῆμα γενήσεται, ἐὰν
μονοσχημάτιστον γένηται μετὰ τῆς τοῦ ἀπαρεμφάτου συντάξεως.
Go to Context
Plotinus Phil., Enneades
Ennead 1, chapter 1, section 4, line 17
Τὸ δὲ
»διαπλακεῖσα» οὐ ποιεῖ ὁμοιοπαθῆ τὰ διαπλακέντα, ἀλλ'
ἔστιν ἀπαθὲς εἶναι τὸ διαπλακὲν καὶ ἔστι ψυχὴν δια-
πεφοιτηκυῖαν μήτοι πάσχειν τὰ ἐκείνου πάθη, ὥσπερ καὶ
τὸ φῶς, καὶ μάλιστα, εἰ οὕτω, δι' ὅλου ὡς διαπεπλέχθαι·
οὐ παρὰ τοῦτο οὖν πείσεται τὰ σώματος πάθη, ὅτι δια-
πέπλεκται.
Go to Context
Epiphanius Scr. Eccl., Ancoratus
Chapter 36, section 2, line 3
καὶ ὅτι <ὁ θεὸς> «οὐ κοπιάσει
οὐδ' ἔστιν ἐξεύρεσις τῆς φρονήσεως αὐτοῦ», κεκοπιακὼς δὲ ὁ σωτὴρ
εὑρίσκεται, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς τοῦ πατρὸς οὐσίας
ἄνωθεν κατελθὼν ὁ Λόγος.
Go to Context
Epiphanius Scr. Eccl., Panarion (= Adversus haereses)
Volume 2, page 485, line 20
καὶ ὁ ἀπόστολος δὲ «μὴ οὖν βασιλευέτω ἡ
ἁμαρτία ἐν τῷ θνητῷ ὑμῶν σώματι» λέγων, σῶμα γινώσκειν τοῦτο ὃ
περικείμεθα συνίστησιν, καὶ πάλιν «εἰ δὲ τὸ πνεῦμα τοῦ ἐγείραντος Ἰησοῦν
οἰκεῖ ἐν ὑμῖν, ὁ ἐγείρας Χριστὸν ἐκ νεκρῶν ζωοποιήσει καὶ τὰ θνητὰ
σώματα ὑμῶν» καὶ πάλιν «ἐὰν εἴπῃ ὁ πούς· ὅτι οὐκ εἰμὶ χείρ, οὐκ εἰμὶ
ἐκ τοῦ σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος», καὶ πάλιν
»καὶ μὴ ἀσθενήσας Ἀβραὰμ τῇ πίστει οὐ κατενόησε τὸ ἑαυτοῦ σῶμα
νενεκρωμένον».
Go to Context
Epiphanius Scr. Eccl., Panarion (= Adversus haereses)
Volume 3, page 167, line 3
οὐ γὰρ ὅτι ὁ βασιλεὺς ὑπερέχει τῶν ἐπάρχων καὶ στρατηλατῶν, οὐ παρὰ
τοῦτο οὐκ ἔστιν ὁμοιοπαθὴς τῶν ἄλλων καὶ σύνδουλος τῆς αὐτῆς κτίσεως,
θνητός τις ὤν, ὥσπερ καὶ οἱ ὑπ' αὐτοῦ ἀρχόμενοι.
Go to Context
Epiphanius Scr. Eccl., Panarion (= Adversus haereses)
Volume 3, page 167, line 5
καὶ οὐχ ὅτι ὁ ἥλιος
ὑπερέχει τῶν ἄλλων ἄστρων καὶ ἡ σελήνη ἐν μέρει, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ
εἰσὶν ὑποτεταγμένα στοιχεῖα καὶ τῇ τοῦ ἑνὸς διατάξει δημιουργοῦ τε
καὶ κτιστοῦ, πατρὸς καὶ υἱοῦ καὶ ἁγίου πνεύματος, ὑπείκοντα.
Go to Context
Epiphanius Scr. Eccl., Panarion (= Adversus haereses)
Volume 3, page 167, line 13
καὶ οὐχ
ὅτι ἄγγελοι ὑπερέχουσι τῶν ὁρατῶν καὶ ἐν τάξει τῶν ἄλλων μείζους
πάντων εἰσίν, οἷα δὴ ἀόρατοι κτισθέντες καὶ τὸ πρῶτον γέρας τῆς τοῦ
θεοῦ θεραπείας ἀποκαρπούμενοι ἐν ὕμνοις διηνεκέσι, καὶ ἀθάνατοι κατὰ
χάριν ὑπ' αὐτοῦ κτισθέντες καὶ οὐ κατὰ φύσιν, ἀθάνατοι δὲ φύσει ἐξ
αὐτοῦ τοῦ ἀθανάτου καὶ ὄντος ἐν ἑαυτῷ ζωὴ καὶ ἀθανασία καταξιωθέντες
γενέσθαι, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ εἰσὶ φόβῳ καὶ τρόμῳ καὶ ὑπὸ ἀπολογίαν
καὶ ἐξέτασιν καὶ κέλευσιν καὶ προσταγὴν τῆς ἁγίας θεότητος δεδου-
λωμένοι.
Go to Context
Athanasius Theol., De sancta trinitate (dialogi 2 and 4) [Sp.]
Volume M28, page 1192, line 24
κἂν μὴ οὖν εἰσάγηται τί τὸ ἀγέννητον, ἀλλ' οὐ
παρὰ τοῦτο οὐσία, καὶ γὰρ καὶ τὸ ἀψευδὲς οὐδὲν εἰς-
άγει καὶ οὐκ ἔστιν οὐσία· εἰ γὰρ τὸ ἀψευδὲς οὐσία
καὶ τὸ ἀγέννητον οὐσία, ταὐτόν ἐστι τὸ ἀψευδὲς
τῷ ἀγεννήτῳ.
Go to Context
Joannes Chrysostomus Scr. Eccl., In epistulam i ad Corinthios (homiliae 1-44)
Vol 61, pg 251, ln 61
Ἀλλὰ τοῦτο μὲν ὕστερον τίθησι· τέως δὲ
ἐπ' αὐτὰ τὰ μέλη χωρεῖ, λέγων οὕτως· Ἐὰν εἴπῃ ὁ
ποῦς, ὅτι Οὐκ εἰμὶ χεὶρ, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος,
οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος;
Go to Context
Joannes Chrysostomus Scr. Eccl., In epistulam i ad Corinthios (homiliae 1-44)
Vol 61, pg 251, ln 63
Καὶ
ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς, ὅτι Οὐκ εἰμὶ ὀφθαλμὸς, οὐκ εἰμὶ
ἐκ τοῦ σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ
σώματος; Εἰ γὰρ τὸ μὲν ἠλαττῶσθαι, τὸν δὲ
ὑπερέχειν, οὐκ ἀφίησιν εἶναι ἐκ τοῦ σώματος, τὸ πᾶν
ἀνῄρηται.
Go to Context
Joannes Chrysostomus Scr. Eccl., In epistulam ii ad Corinthios (homiliae 1-30)
Vol 61, pg 455, ln 19
Ἀλλ' οὐ παρὰ
τοῦτο οὔτε ἡ κοιλία θεὸς, οὔτε ὁ μαμωνᾶς κύριος,
ἀλλ' ἐκείνων τῶν ὑποκατακλινόντων ἑαυτούς.
Go to Context
Joannes Damascenus Scr. Eccl., Theol., Commentarii in epistulas Pauli [Dub.]
Volume 95, page 669, line 21
Ἐὰν εἴπῃ ὁ ποῦς, ὅτι Οὐκ εἰμὶ χεὶρ, οὐκ εἰμὶ ἐκ
τοῦ σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώμα-
τος;
Go to Context
Joannes Damascenus Scr. Eccl., Theol., Commentarii in epistulas Pauli [Dub.]
Volume 95, page 669, line 23
καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς, ὅτι Οὐκ εἰμὶ ὀφθαλμὸς, οὐκ
εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ
τοῦ σώματος;
Go to Context
Joannes Philoponus Phil., In Aristotelis libros de anima commentaria
Volume 15, page 214, line 26
εἰ δὲ μὴ γεννᾷ ἐξ ἀρχῆς, οὐ παρὰ
τοῦτο οὐ ζῷα· οὐδὲ γὰρ πᾶν ζῷον γεννᾷ.
Go to Context
David Phil., Prolegomena philosophiae
Page 4, line 25
δεύτερον δὲ εἰ καὶ δῶμεν αὐτὴν περὶ τὰ μερικὰ καταγίνεσθαι, οὐ
παρὰ τοῦτο οὐ δύναταί τις καταλαβέσθαι, καθὸ τὸ γινῶσκον ἤγουν ἡ ψυχὴ
οὐ συμμεταβάλλεται τῷ γνωστῷ ἤγουν τῷ ὑποκειμένῳ πράγματι· κατὰ γὰρ
τοῦτον τὸν λόγον οὐδὲ τὸ θεῖον εἴσεταί τι τῶν γινομένων, ἐπειδὴ οὐ
συμμεταβάλλεται τοῖς πράγμασιν, ἀλλ' ἀεὶ ὡσαύτως ἔχει.
Go to Context
Michael Phil., In Aristotelis sophisticos elenchos commentarius (= Pseudo-Alexander 1) (olim sub auctore Alexandro Aphrodisiens
Page 50, line 27
πρὸς τοῦτο ῥητέον· οὐ παρὰ τοῦτο· οὐ γὰρ παρὰ
τὴν ὑπόθεσιν τὴν λέγουσαν τὸ ζῷον οὐ παντὶ λευκῷ συνῆκται τὸ λευκὸν
παντὶ κόρακι, ἀλλὰ παρὰ τὴν σὴν τὴν λέγουσαν τὸ λευκὸν παντὶ πτηνῷ·
ἀφαιρεθείσης γὰρ τῆς ὑποθέσεως ἡμῶν τῆς, ὡς λέγεις, αἰτίας γενομένης τοῦ
ἀτόπου πάλιν τὸ ψεῦδος συνάγεται.
Go to Context
Michael Phil., In Aristotelis sophisticos elenchos commentarius (= Pseudo-Alexander 1) (olim sub auctore Alexandro Aphrodisiens
Page 51, line 20
> φαμὲν οὖν πρὸς τοῦτο ὅτι οὐ παρὰ τοῦτο·
οὐ γὰρ παρὰ τὸ λέγειν ἡμᾶς τὴν ψυχὴν καὶ τὴν ζωὴν ταὐτὸν συνήχθη
τὸ ‘τὸ ζῷον, ᾗ ζῇ, γίνεται’, ἐπεὶ καὶ τούτου μὴ κειμένου οὐδὲν ἧττον διὰ
τῶν λοιπῶν προτάσεων τὸ ἀδύνατον συναχθήσεται· ἀλλὰ τὸ ἀδύνατον
συνῆκται παρὰ τὸ λέγειν σε <τὴν ζωὴν ἐναντίαν τῷ θανάτῳ ὄντι
φθορᾷ.
Go to Context
Theodoretus Scr. Eccl., Theol., Interpretatio in xiv epistulas sancti Pauli
Volume 82, page 328, line 15
Ἐὰν εἴπῃ ὁ ποῦς, Ὅτι οὐκ εἰμὶ χεὶρ, οὐκ
εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ
σώματος;
Go to Context
Theodoretus Scr. Eccl., Theol., Interpretatio in xiv epistulas sancti Pauli
Volume 82, page 328, line 18
Καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς· Ὅτι οὐκ εἰμὶ ὀφ-
θαλμὸς, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο
οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος;
Go to Context
Catenae (Novum Testamentum), Catena in epistulam i ad Corinthios (typus Vaticanus) (e cod. Paris. gr. 227)
Page 236, line 29
<Ἐὰν εἴπῃ ὁ ποὺς, Ὅτι οὐκ εἰμὶ χεὶρ, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ
σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος.
Go to Context
Catenae (Novum Testamentum), Catena in epistulam i ad Corinthios (typus Vaticanus) (e cod. Paris. gr. 227)
Page 236, line 31
καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς, Ὅτι οὐκ εἰμὶ ὀφθαλμὸς, οὐκ εἰμὶ
ἐκ τοῦ σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώμα-
τος.
Go to Context
Catenae (Novum Testamentum), Catena in epistulam ii ad Corinthios (catena Pseudo-Oecumenii) (e cod. Paris. gr. 223)
Page 363, line 22
>
Εὐωδία τοιγαροῦν ἐσμεν, καὶ εὐωδίαν κηρύσσομεν, κἄν τις ἐκ
τούτου σώζηται διὰ τὴν πίστιν, κἄν τις ἀπόλλυται δι' ἀπι-
στίαν· ὥσπερ γὰρ ὁ ἥλιος καὶ τὸ μέλι τοῖς ἀμβλυώττουσι καὶ
τοῖς κακουχουμένοις οὐ κατὰ τὴν οἰκείαν ὁρᾶται φύσιν, ἀλλ'
οὐ παρὰ τοῦτο ἢ σκοτεινὸς ἐκεῖνος ἢ τὸ μέλι πικρὸν, οὕτως καὶ τὸ
κήρυγμα· καὶ ἡμεῖς, κἂν ἀπόλλυνταί τινες τῇ ἀπιστίᾳ, οὐ παρὰ
τοῦτο οὐκ ἔστι πνευματικὸν μύρον, ἀλλὰ καὶ κατὰ τοῦτο ἔστι
θαυμάσαι, ὅτι τοὺς κακοὺς ἐλέγχει, ἐπεὶ καὶ τὸ μύρον τοὺς χοί-
ρους πνίγειν λόγος, καὶ τὸ πῦρ τὰς ἀκάνθας ἀναλίσκει.
Go to Context
Catenae (Novum Testamentum), Catena in epistulam ii ad Corinthios (catena Pseudo-Oecumenii) (e cod. Paris. gr. 216)
Page 453, line 21
οὐ παρὰ τοῦτο οὐκέτι πνευματικὸν τὸ μύρον, ἀλλὰ καὶ
τοὺς κακοὺς ἐλέγχει, ἐπεὶ καὶ τὸ μύρον τοὺς χοίρους πνίγει, ὡς
λόγος.
Go to Context
Anonymi In Aristotelis Sophisticos Elenchos Phil., In Aristotelis sophisticos elenchos paraphrasis
Section 32, line 3
ἀλλ' οὐ παρὰ τοῦτο (οὐδὲν γὰρ ἧττον συμβαίνει τὸ ψεῦδος καὶ λείποντος),
ἀλλὰ παρὰ τὴν λέγουσαν πρότασιν τὸ λευκὸν παντὶ πτηνῷ.
Go to Context
Anonymi In Aristotelis Sophisticos Elenchos Phil., In Aristotelis sophisticos elenchos paraphrasis
Section 32, line 13
ἀλλ' οὐ παρὰ
τοῦτο, οὐδὲ τοῦτο τοῦ ψεύδους αἴτιον (ἀφαιρεθέντος γὰρ πάλιν τὸ ἄτοπον
ἔσται), ἀλλὰ τὸ τιθέναι τὸν θάνατον φθοράν· οὐ γὰρ ὁ θάνατος φθορὰ
ἀλλὰ διάλυσις καὶ χωρισμὸς ψυχῆς ἀπὸ σώματος, τοῦτο δὲ οὐ φθορά.
Go to Context
Anonymi In Hermogenem Rhet., Prolegomena in artem rhetoricam
Volume 14, page 345, line 9
οὐ παρὰ τοῦτο οὖν ἡ
γραμματικὴ ἐμπειρία λεχθήσεται, τέχνη γάρ ἐστιν.
Go to Context
Passages found: 27
I'm having difficulty understanding the phrase οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος. Does anyone have any leads on this phrase? The double negative makes it harder for English oriented students to understand the phrase.
Here are some attestations of the phrase ου παρα τουτο ου-
Novum Testamentum, Epistula Pauli ad Corinthios i
Chapter 12, section 15, line 3
ἐὰν εἴπῃ ὁ πούς,
Ὅτι οὐκ εἰμὶ χείρ, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος, οὐ παρὰ
τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος·
καὶ ἐὰν εἴπῃ
τὸ οὖς, Ὅτι οὐκ εἰμὶ ὀφθαλμός, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος,
οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος·
εἰ ὅλον
τὸ σῶμα ὀφθαλμός, ποῦ ἡ ἀκοή;
Go to Context
Apollonius Dyscolus Gramm., De adverbiis
Part 2, volumëfascicle 1,1, page 131, line 10
οὐ γὰρ ἔστιν ὅστις ὀλίγον διστάσειεν,
ὅτι τὸ λείπει ῥῆμά ἐστι· καὶ οὐ παρὰ τοῦτο οὐχὶ ῥῆμα γενήσεται, ἐὰν
μονοσχημάτιστον γένηται μετὰ τῆς τοῦ ἀπαρεμφάτου συντάξεως.
Go to Context
Plotinus Phil., Enneades
Ennead 1, chapter 1, section 4, line 17
Τὸ δὲ
»διαπλακεῖσα» οὐ ποιεῖ ὁμοιοπαθῆ τὰ διαπλακέντα, ἀλλ'
ἔστιν ἀπαθὲς εἶναι τὸ διαπλακὲν καὶ ἔστι ψυχὴν δια-
πεφοιτηκυῖαν μήτοι πάσχειν τὰ ἐκείνου πάθη, ὥσπερ καὶ
τὸ φῶς, καὶ μάλιστα, εἰ οὕτω, δι' ὅλου ὡς διαπεπλέχθαι·
οὐ παρὰ τοῦτο οὖν πείσεται τὰ σώματος πάθη, ὅτι δια-
πέπλεκται.
Go to Context
Epiphanius Scr. Eccl., Ancoratus
Chapter 36, section 2, line 3
καὶ ὅτι <ὁ θεὸς> «οὐ κοπιάσει
οὐδ' ἔστιν ἐξεύρεσις τῆς φρονήσεως αὐτοῦ», κεκοπιακὼς δὲ ὁ σωτὴρ
εὑρίσκεται, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς τοῦ πατρὸς οὐσίας
ἄνωθεν κατελθὼν ὁ Λόγος.
Go to Context
Epiphanius Scr. Eccl., Panarion (= Adversus haereses)
Volume 2, page 485, line 20
καὶ ὁ ἀπόστολος δὲ «μὴ οὖν βασιλευέτω ἡ
ἁμαρτία ἐν τῷ θνητῷ ὑμῶν σώματι» λέγων, σῶμα γινώσκειν τοῦτο ὃ
περικείμεθα συνίστησιν, καὶ πάλιν «εἰ δὲ τὸ πνεῦμα τοῦ ἐγείραντος Ἰησοῦν
οἰκεῖ ἐν ὑμῖν, ὁ ἐγείρας Χριστὸν ἐκ νεκρῶν ζωοποιήσει καὶ τὰ θνητὰ
σώματα ὑμῶν» καὶ πάλιν «ἐὰν εἴπῃ ὁ πούς· ὅτι οὐκ εἰμὶ χείρ, οὐκ εἰμὶ
ἐκ τοῦ σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος», καὶ πάλιν
»καὶ μὴ ἀσθενήσας Ἀβραὰμ τῇ πίστει οὐ κατενόησε τὸ ἑαυτοῦ σῶμα
νενεκρωμένον».
Go to Context
Epiphanius Scr. Eccl., Panarion (= Adversus haereses)
Volume 3, page 167, line 3
οὐ γὰρ ὅτι ὁ βασιλεὺς ὑπερέχει τῶν ἐπάρχων καὶ στρατηλατῶν, οὐ παρὰ
τοῦτο οὐκ ἔστιν ὁμοιοπαθὴς τῶν ἄλλων καὶ σύνδουλος τῆς αὐτῆς κτίσεως,
θνητός τις ὤν, ὥσπερ καὶ οἱ ὑπ' αὐτοῦ ἀρχόμενοι.
Go to Context
Epiphanius Scr. Eccl., Panarion (= Adversus haereses)
Volume 3, page 167, line 5
καὶ οὐχ ὅτι ὁ ἥλιος
ὑπερέχει τῶν ἄλλων ἄστρων καὶ ἡ σελήνη ἐν μέρει, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ
εἰσὶν ὑποτεταγμένα στοιχεῖα καὶ τῇ τοῦ ἑνὸς διατάξει δημιουργοῦ τε
καὶ κτιστοῦ, πατρὸς καὶ υἱοῦ καὶ ἁγίου πνεύματος, ὑπείκοντα.
Go to Context
Epiphanius Scr. Eccl., Panarion (= Adversus haereses)
Volume 3, page 167, line 13
καὶ οὐχ
ὅτι ἄγγελοι ὑπερέχουσι τῶν ὁρατῶν καὶ ἐν τάξει τῶν ἄλλων μείζους
πάντων εἰσίν, οἷα δὴ ἀόρατοι κτισθέντες καὶ τὸ πρῶτον γέρας τῆς τοῦ
θεοῦ θεραπείας ἀποκαρπούμενοι ἐν ὕμνοις διηνεκέσι, καὶ ἀθάνατοι κατὰ
χάριν ὑπ' αὐτοῦ κτισθέντες καὶ οὐ κατὰ φύσιν, ἀθάνατοι δὲ φύσει ἐξ
αὐτοῦ τοῦ ἀθανάτου καὶ ὄντος ἐν ἑαυτῷ ζωὴ καὶ ἀθανασία καταξιωθέντες
γενέσθαι, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ εἰσὶ φόβῳ καὶ τρόμῳ καὶ ὑπὸ ἀπολογίαν
καὶ ἐξέτασιν καὶ κέλευσιν καὶ προσταγὴν τῆς ἁγίας θεότητος δεδου-
λωμένοι.
Go to Context
Athanasius Theol., De sancta trinitate (dialogi 2 and 4) [Sp.]
Volume M28, page 1192, line 24
κἂν μὴ οὖν εἰσάγηται τί τὸ ἀγέννητον, ἀλλ' οὐ
παρὰ τοῦτο οὐσία, καὶ γὰρ καὶ τὸ ἀψευδὲς οὐδὲν εἰς-
άγει καὶ οὐκ ἔστιν οὐσία· εἰ γὰρ τὸ ἀψευδὲς οὐσία
καὶ τὸ ἀγέννητον οὐσία, ταὐτόν ἐστι τὸ ἀψευδὲς
τῷ ἀγεννήτῳ.
Go to Context
Joannes Chrysostomus Scr. Eccl., In epistulam i ad Corinthios (homiliae 1-44)
Vol 61, pg 251, ln 61
Ἀλλὰ τοῦτο μὲν ὕστερον τίθησι· τέως δὲ
ἐπ' αὐτὰ τὰ μέλη χωρεῖ, λέγων οὕτως· Ἐὰν εἴπῃ ὁ
ποῦς, ὅτι Οὐκ εἰμὶ χεὶρ, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος,
οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος;
Go to Context
Joannes Chrysostomus Scr. Eccl., In epistulam i ad Corinthios (homiliae 1-44)
Vol 61, pg 251, ln 63
Καὶ
ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς, ὅτι Οὐκ εἰμὶ ὀφθαλμὸς, οὐκ εἰμὶ
ἐκ τοῦ σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ
σώματος; Εἰ γὰρ τὸ μὲν ἠλαττῶσθαι, τὸν δὲ
ὑπερέχειν, οὐκ ἀφίησιν εἶναι ἐκ τοῦ σώματος, τὸ πᾶν
ἀνῄρηται.
Go to Context
Joannes Chrysostomus Scr. Eccl., In epistulam ii ad Corinthios (homiliae 1-30)
Vol 61, pg 455, ln 19
Ἀλλ' οὐ παρὰ
τοῦτο οὔτε ἡ κοιλία θεὸς, οὔτε ὁ μαμωνᾶς κύριος,
ἀλλ' ἐκείνων τῶν ὑποκατακλινόντων ἑαυτούς.
Go to Context
Joannes Damascenus Scr. Eccl., Theol., Commentarii in epistulas Pauli [Dub.]
Volume 95, page 669, line 21
Ἐὰν εἴπῃ ὁ ποῦς, ὅτι Οὐκ εἰμὶ χεὶρ, οὐκ εἰμὶ ἐκ
τοῦ σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώμα-
τος;
Go to Context
Joannes Damascenus Scr. Eccl., Theol., Commentarii in epistulas Pauli [Dub.]
Volume 95, page 669, line 23
καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς, ὅτι Οὐκ εἰμὶ ὀφθαλμὸς, οὐκ
εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ
τοῦ σώματος;
Go to Context
Joannes Philoponus Phil., In Aristotelis libros de anima commentaria
Volume 15, page 214, line 26
εἰ δὲ μὴ γεννᾷ ἐξ ἀρχῆς, οὐ παρὰ
τοῦτο οὐ ζῷα· οὐδὲ γὰρ πᾶν ζῷον γεννᾷ.
Go to Context
David Phil., Prolegomena philosophiae
Page 4, line 25
δεύτερον δὲ εἰ καὶ δῶμεν αὐτὴν περὶ τὰ μερικὰ καταγίνεσθαι, οὐ
παρὰ τοῦτο οὐ δύναταί τις καταλαβέσθαι, καθὸ τὸ γινῶσκον ἤγουν ἡ ψυχὴ
οὐ συμμεταβάλλεται τῷ γνωστῷ ἤγουν τῷ ὑποκειμένῳ πράγματι· κατὰ γὰρ
τοῦτον τὸν λόγον οὐδὲ τὸ θεῖον εἴσεταί τι τῶν γινομένων, ἐπειδὴ οὐ
συμμεταβάλλεται τοῖς πράγμασιν, ἀλλ' ἀεὶ ὡσαύτως ἔχει.
Go to Context
Michael Phil., In Aristotelis sophisticos elenchos commentarius (= Pseudo-Alexander 1) (olim sub auctore Alexandro Aphrodisiens
Page 50, line 27
πρὸς τοῦτο ῥητέον· οὐ παρὰ τοῦτο· οὐ γὰρ παρὰ
τὴν ὑπόθεσιν τὴν λέγουσαν τὸ ζῷον οὐ παντὶ λευκῷ συνῆκται τὸ λευκὸν
παντὶ κόρακι, ἀλλὰ παρὰ τὴν σὴν τὴν λέγουσαν τὸ λευκὸν παντὶ πτηνῷ·
ἀφαιρεθείσης γὰρ τῆς ὑποθέσεως ἡμῶν τῆς, ὡς λέγεις, αἰτίας γενομένης τοῦ
ἀτόπου πάλιν τὸ ψεῦδος συνάγεται.
Go to Context
Michael Phil., In Aristotelis sophisticos elenchos commentarius (= Pseudo-Alexander 1) (olim sub auctore Alexandro Aphrodisiens
Page 51, line 20
> φαμὲν οὖν πρὸς τοῦτο ὅτι οὐ παρὰ τοῦτο·
οὐ γὰρ παρὰ τὸ λέγειν ἡμᾶς τὴν ψυχὴν καὶ τὴν ζωὴν ταὐτὸν συνήχθη
τὸ ‘τὸ ζῷον, ᾗ ζῇ, γίνεται’, ἐπεὶ καὶ τούτου μὴ κειμένου οὐδὲν ἧττον διὰ
τῶν λοιπῶν προτάσεων τὸ ἀδύνατον συναχθήσεται· ἀλλὰ τὸ ἀδύνατον
συνῆκται παρὰ τὸ λέγειν σε <τὴν ζωὴν ἐναντίαν τῷ θανάτῳ ὄντι
φθορᾷ.
Go to Context
Theodoretus Scr. Eccl., Theol., Interpretatio in xiv epistulas sancti Pauli
Volume 82, page 328, line 15
Ἐὰν εἴπῃ ὁ ποῦς, Ὅτι οὐκ εἰμὶ χεὶρ, οὐκ
εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ
σώματος;
Go to Context
Theodoretus Scr. Eccl., Theol., Interpretatio in xiv epistulas sancti Pauli
Volume 82, page 328, line 18
Καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς· Ὅτι οὐκ εἰμὶ ὀφ-
θαλμὸς, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο
οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος;
Go to Context
Catenae (Novum Testamentum), Catena in epistulam i ad Corinthios (typus Vaticanus) (e cod. Paris. gr. 227)
Page 236, line 29
<Ἐὰν εἴπῃ ὁ ποὺς, Ὅτι οὐκ εἰμὶ χεὶρ, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ
σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος.
Go to Context
Catenae (Novum Testamentum), Catena in epistulam i ad Corinthios (typus Vaticanus) (e cod. Paris. gr. 227)
Page 236, line 31
καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς, Ὅτι οὐκ εἰμὶ ὀφθαλμὸς, οὐκ εἰμὶ
ἐκ τοῦ σώματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώμα-
τος.
Go to Context
Catenae (Novum Testamentum), Catena in epistulam ii ad Corinthios (catena Pseudo-Oecumenii) (e cod. Paris. gr. 223)
Page 363, line 22
>
Εὐωδία τοιγαροῦν ἐσμεν, καὶ εὐωδίαν κηρύσσομεν, κἄν τις ἐκ
τούτου σώζηται διὰ τὴν πίστιν, κἄν τις ἀπόλλυται δι' ἀπι-
στίαν· ὥσπερ γὰρ ὁ ἥλιος καὶ τὸ μέλι τοῖς ἀμβλυώττουσι καὶ
τοῖς κακουχουμένοις οὐ κατὰ τὴν οἰκείαν ὁρᾶται φύσιν, ἀλλ'
οὐ παρὰ τοῦτο ἢ σκοτεινὸς ἐκεῖνος ἢ τὸ μέλι πικρὸν, οὕτως καὶ τὸ
κήρυγμα· καὶ ἡμεῖς, κἂν ἀπόλλυνταί τινες τῇ ἀπιστίᾳ, οὐ παρὰ
τοῦτο οὐκ ἔστι πνευματικὸν μύρον, ἀλλὰ καὶ κατὰ τοῦτο ἔστι
θαυμάσαι, ὅτι τοὺς κακοὺς ἐλέγχει, ἐπεὶ καὶ τὸ μύρον τοὺς χοί-
ρους πνίγειν λόγος, καὶ τὸ πῦρ τὰς ἀκάνθας ἀναλίσκει.
Go to Context
Catenae (Novum Testamentum), Catena in epistulam ii ad Corinthios (catena Pseudo-Oecumenii) (e cod. Paris. gr. 216)
Page 453, line 21
οὐ παρὰ τοῦτο οὐκέτι πνευματικὸν τὸ μύρον, ἀλλὰ καὶ
τοὺς κακοὺς ἐλέγχει, ἐπεὶ καὶ τὸ μύρον τοὺς χοίρους πνίγει, ὡς
λόγος.
Go to Context
Anonymi In Aristotelis Sophisticos Elenchos Phil., In Aristotelis sophisticos elenchos paraphrasis
Section 32, line 3
ἀλλ' οὐ παρὰ τοῦτο (οὐδὲν γὰρ ἧττον συμβαίνει τὸ ψεῦδος καὶ λείποντος),
ἀλλὰ παρὰ τὴν λέγουσαν πρότασιν τὸ λευκὸν παντὶ πτηνῷ.
Go to Context
Anonymi In Aristotelis Sophisticos Elenchos Phil., In Aristotelis sophisticos elenchos paraphrasis
Section 32, line 13
ἀλλ' οὐ παρὰ
τοῦτο, οὐδὲ τοῦτο τοῦ ψεύδους αἴτιον (ἀφαιρεθέντος γὰρ πάλιν τὸ ἄτοπον
ἔσται), ἀλλὰ τὸ τιθέναι τὸν θάνατον φθοράν· οὐ γὰρ ὁ θάνατος φθορὰ
ἀλλὰ διάλυσις καὶ χωρισμὸς ψυχῆς ἀπὸ σώματος, τοῦτο δὲ οὐ φθορά.
Go to Context
Anonymi In Hermogenem Rhet., Prolegomena in artem rhetoricam
Volume 14, page 345, line 9
οὐ παρὰ τοῦτο οὖν ἡ
γραμματικὴ ἐμπειρία λεχθήσεται, τέχνη γάρ ἐστιν.
Go to Context
Passages found: 27