>Even as a North (-east) Walian speaker I occasionally tripped over in reading >Seren Wen, and it could only be made to flow by imagining the (North-western) >speaker's accent, and sometimes (er, um) speaking it out loud. I think I >wouldd have had no trouble at all hearing it read, and that the problem was >unfamiliarity with the notational conventions. It was, after all, almost as >extreme as something like the Yorkshire bible which begins Genesis with `fuss >thur wur no'but nowt...'). The invented vocabulary for the technology of his >world, and the odd speech of the foreigners didn't help either. Mae hynny'n fy atgofio am gwestyniau oedd gen i yngly+n a 'Seren Wen'. I'r gwrthwyneb i Geraint, roedd o wrth fy modd yn iawn, er roedd o'n anodd i'w ddeall. Roedd yn angenrheidiol imi ddyfalu am ystyr llawer o eiriau trwy'r cyd-destun. Er enghraifft, dwi'n tybio mai 'meddalwedd' yw 'software'. Beth bynnag, dwi a+ diddordeb yn acen Gwynedd trwy ddarllen y llyfr, yn arbennig achos mi dreuliais i wythnos yn agos at Gaernarfon ym mis Gorffennaf. Dwi wedi sylwi dau beth: 1. Pan mae gair sydd a+ dau gytsain ar ei ddiwedd, mae'n nhw'n dyblu'r llafariad olaf rhyngddynt: aml -> amal pobl -> pobol llwdn -> llwdwn cwbl -> cwbwl 2. Pan mae gair sydd a+ llafariad 'e' yn ei sillaf olaf heb bwyslais, mae'n newid i 'a': angen -> angan amser -> amsar ambell -> amball Fy ngwestiynau: 1) Ydw i wedi darganfod y rheolau'n gywir? 2) Fyddai'r dwy reol yn croesi eu gilydd? Er enghraiff, fyddai teml -> temel -> temal? Dwi'n cytuno a+ barn Geraint yr oedd yn anodd yw ddeall, yn arbennig iaith yr 'estronwyr'. Ond dwi ddim mor siwr fyddai hi'n fy helpu i'w glywed yn cael ei ddarllen. Yr oedd yn anodd iawn imi ddeall pobl yn y tafarn er medrant nhw fy neall. --Mark English summary: Some questions about the dialect of NW Wales based on my reading of 'Seren Wen ar Gefndir Gwyn'. It is definitely not a book for beginners...